Ustawy prawa karnego w odniesieniu do przestępstw przeciwko szóstemu przykazaniu Dekalogu po promulgacji Kodeksu prawa kanonicznego z 1983 r.
Słowa kluczowe:
przestępstwa przeciw cnocie czystości, konkubinat, naruszenie szóstego przykazania, przestępstwa przeciw własnym obowiązkom osób duchownych lub zakonnych, crimen pessimum, wydalenie zakonników, procedury administracyjne, dyspensa, przeszkody niepozwalające wykonywać święceń, ochrona dzieci i młodzieży, Normy De gravioribus delictis zarezerwowane Kongregacji Nauki Wiary, specjalne uprawnienia Kongregacji do Ewangelizacji Ludów, specjalne uprawnienia Kongregacji do spraw KleruAbstrakt
Kościół jest święty pomimo skandali, na jakie jest narażony. Fala skandali, jaka przeszła przez Amerykę, zmusiła Konferencję Episkopatu do opracowania norm, na podstawie których biskupi powinni traktować poszczególne przypadki duchownych pedofilów. W końcowym dokumencie Essential Norms podpisanym 15 czerwca 2002 r. w Dallas przez biskupów amerykańskich, Konferencja Episkopatu zaproponowała bardzo surowe normy, mające na celu „zerową tolerancję”, które powinny być aplikowane jako środki karne zmierzające do zatrzymania fali nadużyć seksualnych. Kard. Darío Castrillón Hoyos, prefekt Kongregacji ds. Duchowieństwa, wyjaśnił odrzucenie przez Stolicę Apostolską tych norm: „Nie jest możliwe, aby niesłuszne oskarżenia nieoparte na dowodach, zrujnowały życie kapłanowi”. Komisja Watykańska pragnie sprawiedliwego procesu dla duchownych oskarżonych o pedofilię, zanim zostanie zaaplikowana najcięższa kara ekspiacyjna (kan. 1336, § 1, n. 5° wydalenie ze stanu duchownego).
Papież Jan Paweł II w 2001 r. zatwierdził nowe normy poświęcone delicta graviora, które są zarezerwowane Kongregacji Nauki Wiary. Nowy tekst Normae de gravioribus delictis został zmodyfikowany w następstwie decyzji papieża Benedykta XVI z 21 maja 2010 r. Poszerzono okres przedawnienia najcięższych czynów przestępczych do dwudziestu lat, z zastrzeżeniem prawa Kongregacji Nauki Wiary do uchylenia przedawnienia. Kongregacja Nauki Wiary może udzielić dyspensy pracownikom Trybunału od wymogu kapłaństwa, a także doktoratu z prawa kanonicznego.
W najcięższych przypadkach prawo pozostawia do decyzji Papieża kwestię wydalenia ze stanu duchownego (dimissio e statu clericali) lub pozbawienia urzędu, wraz z dyspensą od prawa celibatu, „gdy jest oczywiste popełnienie przestępstwa, po daniu winnemu prawa do obrony”.
Papież Franciszek w promulgowanym liście apostolskim w formie motu proprio Come una madre amorevole (Kościół jak kochająca matka) z 4 czerwca 2016 r. przypomina, że obowiązek ochrony i troski o nieletnich spoczywa na całym Kościele, ale w sposób szczególny na jego pasterzach. Dlatego biskupi diecezjalni, eparchowie i ci, którzy są odpowiedzialni za Kościół partykularny, powinni wykazywać szczególną sumienność w chronieniu tych, którzy wśród powierzonych im osób są najsłabsi. Papież stwierdził, że biskupi reagujący opieszale na poważne przestępstwa duchownych będą usuwani z urzędu.
