Odkrywając bogactwo Eucharystii
DOI:
https://doi.org/10.52404/ttnwloc.stwl.23.14Słowa kluczowe:
przygotowanie Eucharystii, wspólnota Kościoła, zwołanie Boże, przebóstwienie, uświęcenie człowieka i świata, ofiara, przygotowanie wiernego, przygotowanie kapłana, deklaracja intencjiAbstrakt
Odpowiednie przygotowanie podkreśla wagę danego wydarzenia. Właśnie dlatego Eucharystia musi być przygotowana, bo była przygotowana przez samego Chrystusa i dzisiaj także wymaga ona nieustannej weryfikacji spojrzenia na jej pełną treść. Utrudnieniem w tym względzie są pewne przyzwyczajenia wiernych i pasterzy, jak zbytnie przywiązanie do intencji i stypendium albo rozumienie obowiązku niedzielnego. Tymczasem w celebracji eucharystycznej dokonuje się cudowne zjednoczenie wiernego z Chrystusem, który nas zbawia, odnawia. Przez odnowienie człowieka dokonuje się odnowa jego środowiska i całego stworzenia. Na Eucharystii objawia się także wspólnota Kościoła, jako zwołanie Boże. Włącza się w ofiarę naszego Zbawiciela, uobecnianą na ołtarzu. Bezpośrednie przygotowanie wiernego wyrazi się w odpowiednim świątecznym stroju, w trosce o czynne uczestnictwo i przygotowanie ducha. Przygotowanie kapłana jest bardziej kompleksowe. Oprócz postawy wiary wymagana jest od kapłana większa świadomość wykonywanych świętych czynności. Pomagają w tym także modlitwy, które Kościół wypracował w ciągu wieków. Ich celem jest uświadomienie konieczności Bożej pomocy, gdy zbliża się do świętych tajemnic.
Downloads
Bibliografia
Chromy R., Eucharystia daje życie. Tematyka, założenia i cele programu duszpasterskiego dla Kościoła w Polsce na lata 2010–2022, w: Program duszpasterski na rok 2019/2022 „Wielka tajemnica wiary”, red. J. Bartoszek, [Katowice], s. 11–22.
Dunaj B., Uniwersalny słownik języka polskiego, Warszawa 2007.
Faustyna, św., Dzienniczek, Kraków 1979.
Głowa S., Bieda I., Breviarum fidei. Wybór doktrynalnych wypowiedzi Kościoła, Poznań 1998.
Granat W., Sakramenty święte, cz. 1: Sakramenty w ogólności. Eucharystia, Lublin 1961.
Grelot P., Lud, w: X. Leon-Dufour, Słownik teologii biblijnej, wyd. 3, Poznań – Warszawa 1985, s. 425–435.
Jan Paweł II, List do kapłanów na Wielki Czwartek Kapłaństwo służebne, 8 IV 1979.
Jan Paweł II, List apostolski Dies Domini, 31 V 1998.
Kunzler M., Liturgia Kościoła, Poznań 1999 (Amateca, t. 10).
Missale Romanum, Romae 1949.
Missale Romanum, ed. tip. 3, Typis Vaticanis 2002.
Okure T., Ewangelia według św. Jana, w: Międzynarodowy komentarz do Pisma Świętego. Komentarz katolicki i ekumeniczny na XXI wiek, red. W.R. Farmer, wyd. 2, Warszawa 2001, s. 1302–1363.
Pontyfikał Rzymski. Obrzędy święceń biskupa, prezbiterów i diakonów, Katowice 1999.
Sobór Watykański II, Dekret o posłudze i życiu kapłanów Presbyterorum ordinis, 7 XII 1965.
Vagaggini C., Il senso teologico della liturgia, ed. 4, Roma 1965.