Trynitarny aspekt dogmatów maryjnych. Maryja ikona Ducha Świętego

Autor

DOI:

https://doi.org/10.52404/ttnwloc.stwl.25.1

Słowa kluczowe:

dogmaty maryjne, Trójca Święta, Duch Święty, Maksymilian Kolbe, Jacek Bolewski

Abstrakt

Dogmaty maryjne mówią nam o szczególnej roli Maryi w historii zbawienia. Ale jednocześnie mówią nam o początku i powołaniu każdego człowieka. Ponadto w prawdach maryjnych objawia się Bóg w Trójcy Jedyny. Wszak historia zbawienia to spotkanie Boga Ojca, Syna i Ducha Świętego z ludźmi. Spotkanie dwóch wolności: wolności absolutnej i wolności stworzonej. Maryja nie jest jedynie narzędziem w Bożych rękach, ale osobą, która wchodzi w relacje z trzema osobami Boskimi. To właśnie relacje są istotą jej Bożego macierzyństwa, dziewictwa, niepokalanego poczęcia i wniebowzięcia. Tajemnica Maryi otwiera się w perspektywie trynitarnej, a zarazem Trójca Święta objawia swe tajemnice w osobie Maryi. Wydaje się, że trynitarny wymiar mariologii, choć już podjęty przez różnych autorów, wciąż kryje w sobie wiele aspektów do odkrycia. Refleksja nad tajemnicą Maryi zaczyna się od jej Bożego macierzyństwa, czyli od prawdy, że jest ona Matką Jezusa, prawdziwego Boga i prawdziwego człowieka. Jednak trynitarna analiza dogmatów maryjnych pokazuje jej szczególny związek z Duchem Świętym. Ewangeliści Łukasz i Mateusz wskazują na aktywną rolę Ducha w poczęciu Jezusa. To mocą Ducha, choć ze względu na zasługi Jezusa, Maryja została zachowana od grzechu. I wreszcie to Duch w wydarzeniu wniebowzięcia wprowadza Maryję w wieczne życie Trójcy Świętej. Stąd niektórzy teolodzy chcą widzieć w Maryi ikonę Ducha, który w historii zbawienia nie pokazuje nam swej twarzy, ale w pewnym sensie możemy ja dostrzec w obliczu Maryi. Jacek Bolewski, podejmując intuicje Maksymiliana Kolbe, nazywa Ducha Świętego niestworzonym Niepokalanym Poczęciem. Polski jezuita uważa, że aktywna rola trzeciej osoby Boskiej w życiu Maryi, pozwala nam podjąć refleksję nad aktywną rolą Ducha w odwiecznym życiu Trójcy Świętej. I w ten sposób uzupełnić tradycyjną teologię Trójcy immanentnej, w której Duch wydaje się być raczej pasywny.

Downloads

Download data is not yet available.

Biogram autora

o. Dariusz Kowalczyk SJ - Papieski Uniwersytet Gregoriański w Rzymie

Kapłan (1994) Towarzystwa Jezusowego; mgr (teologia, 1993, PWT, Warszawa); mgr lic. nauk teologicznych (t. dogmatyczna, 1995, PUG, Rzym, IT); dr nauk teologicznych (t. dogmatyczna, 1998, ATK, Warszawa); prof. (2013). Dziekan (2013–2019) Wydziału Teologii, UPG, Rzym, IT. Zainteresowania naukowe – teologia trynitarna.

Bibliografia

Concilio Vaticano II, Lumen gentium, 1964.

Leone XIII, Divinum illud munus, 1897.

Pio XII, Anúncio radiofónico aos fiéis portugueses, 13 maggio 1946.

Giovanni Paolo II, Mulieris dignitatem, 1988.

Giovanni Paolo II, Udienza generale,15 ottobre 1997.

Giovanni Paolo II, Udienza generale, 20 gennaio 1999.

Francesco, Tv2000, Il Credo e la resurrezione della carne, https://www.avvenire.it/multimedia/pagine/tv2000-papa-francesco-preghiera-credo [25.11.2022].

Ambrogio, Esposizione del vangelo secondo Luca/1, in: Opere di Sant’Ambrogio, XI, Roma 1978.

Scritti di Massimiliano Kolbe, Roma 1997.

Bartosik G.M., Duch Święty a pośrednictwo Matki Bożej według św. Maksymiliana M. Kolbego, http://www.ptm.rel.pl/index.php?option=com_content&view=article&id=44 [25.11.2022].

Bolewski J., Misterium Mądrości. Traktat sofio-mariologiczny, Kraków 2012.

Bolewski J., Niebieska Niewiasta. Mądrość i Maryja, Niepokalanów 2009.

Bulgakov S., L’Agnello di Dio, Roma 1990.

Bulgakov S., Il roveto ardente, Cinisello Balsamo (Milano) 1998.

Cesarale E., L’Agnello, il Drago e le Donne, Assisi 2021.

Coda P., Il mistero della Trinità e Maria nella Chiesa cattolica alle soglie del terzo millennio, „Nuova Umanità”, 23(2001), nr 3–4, p. 385–418.

Evdokimov P., La donna e la salvezza del mondo, Milano 1989.

Evdokimov P., Lo Spirito Santo nella tradizione ortodossa, Roma 1971.

Fiores De S., Come la Chiesa cattolica è giunta alla definizione dogmatica dell‘immacolata concezione, in: Maria Santa e immacolata segno dell’amore salvifico di Dio Trinità, ed. S. De Fiores, E. Vidau, Roma 2000, p. 25–49.

Fiores De S., Maria nella teologia contemporanea, Roma 1991.

Fiores De S., Trinità, in: S. De Fiores, Maria. Nuovissimo Dizionario, vol. 2, Bologna 2006, p. 1717–1745.

Forte B., Trinità come storia. Saggio sul Dio cristiano, Cinisello Balsamo 1985.

Greshake G., Il Dio Unitrino. Teologia trinitaria, Brescia 2000.

Hemmerle K., Leben aus der Einheit, Freiburg 1995.

Kowalczyk D., Lo Spirito Santo e l’Immacolata Concezione. Intuizioni di Massimiliano Kolbe nella teologia di Jacek Bolewski, „Gregorianum” 101(2020), nr 2, p. 251–271.

Ladaria L., Introduzione alla antropologia teologica, Casale Monferrato 1992.

Marco De V., L’esperienza di Dio nell’unità. Il pensiero filosofico, teologico ed estetico di Klaus Hemmerle, Roma 2012.

Meditazioni mariane. Pagine scelte degli autori di tutti i tempi, a cura di P. Fausto Casa, Padova 1979.

Muñoz Iglesias S., Maria y la Trinidad en Lucas 1–2, in: Mariologia fundamental. Maria en el mistero de Dios, Salamanca 1995, p. 1–19.

Piacentini E., Dottrina mariologica del P. Massimiliano Kolbe, Roma 1971.

Pocher L., Dalla terra alla madre. Per una teologia del grembo materno, Bologna 2021.

Pocher L., Il grembo di Maria e i suoi dolori. Un modello di collaborazione alla nuova creazione, Dissertazione per il dottorato difesa alla Pontificia Università Gregoriana, Roma 2020.

Rahner K., Theós nel Nuovo Testamento, in: K. Rahner, Saggi teologici, Roma 1965, p. 467–585.

Pobrania

Opublikowane

2023-09-08

Jak cytować

Kowalczyk, D. (2023). Trynitarny aspekt dogmatów maryjnych. Maryja ikona Ducha Świętego. Studia Włocławskie, 25, 11–34. https://doi.org/10.52404/ttnwloc.stwl.25.1

Oznaczenie wydania

Dział

Artykuły