Ks. Abp Bronisław Dąbrowski - obrońca i reformator życia zakonnego

Abstrakt

Dokonania ks. Abpa B. Dąbrowskiego w zakresie ratowania życia zakonnego w czasach komunizmu są znaczące. Udało mu się uratować wiele wspólnot zakonnych – męskich i żeńskich od całkowitej zagłady. Poprawić ich ludzkie bytowanie, uratować zasoby materialne należące do zakonów, a pozwalające im zwyczajnie egzystować. Niezwykłą wprost rolę odegrał Ks. Abp w kształtowaniu wymiaru formacyjnego i duchowego życia zakonnego. Udało mu się wszczepić w życie zakonne soborowego ducha, który miał na celu pogłębienie duchowego wymiaru życia zakonnego. Siostry zakonne, świadome dokonań ks. Arcybiskup, były mu dozgonnie wdzięczne za jego wkład rozwój życia zakonnego w Polsce, nazywając go swoim ojcem. Jego osobisty przykład nie był bez znaczenia i świadczył o jego duchowych wyżynach, które chciał jako zakonnik realizować. Uśmiech, radość, dobroć, które wnosił i którymi emanował, szczególnie w trudnych czasach, były wsparciem dla wszystkich wspólnot zakonnych. Jego zaangażowanie stanowiło potwierdzenie dla zakonników i zakonnic, że nie zostali osamotnieni, stanowiąc nie tylko wspólnotę zakonną, ale i wspólnotę Kościoła Powszechnego, pełniącą w jego strukturze powołanie i misję. Był też świadkiem i przykładem dobrego człowieka i zakonnika dla innych. Dużo wymagał od siebie i tego uczył innych. Dla niego człowiek to stworzenie Boże, umiłowane dziecko Boga, to brat i siostra. Bez wątpienia możemy go uznać za reformatora struktur zakonnych i formatora życia duchowego wspólnot zakonnych w Polsce.