Biblijne źródło medialnego areopagu
DOI:
https://doi.org/10.52404/ttnwloc.stwl.22.22Słowa kluczowe:
mass media, areopag ateński, św. Paweł i jego dyskurs na Areopagu, Jan Paweł II, encyklika Redemptoris missioAbstrakt
W encyklice Redemptoris missio papież Jan Paweł II nazywa mass media „pierwszym współczesnym areopagiem” (n. 37). Słowa te nawiązują do słynnej mowy św. Pawła wygłoszonej na ateńskim Areopagu. Jest ona zapisana w siedemnastym rozdziale Dziejów Apostolskich. Areopag był wówczas ośrodkiem kultury wykształconych Greków. Wyjątkowość tej mowy Apostoła Narodów polega na tym, że następuje w niej pierwsze ważne spotkanie przesłania Ewangelii z mądrością filozofii greckiej. Podkreślając religijność Greków, wyrażającą się w ogromnej liczbie bogów i rozbudowanej mitologii, św. Paweł mówi tam o Bogu, którego oni jeszcze nie znają (por. Dz 17, 23). W scenie tej papież Jana Paweł II widzi symbol nowych miejsc, w których należy współcześnie głosić Ewangelię. Postuluje przede wszystkim potrzebę obecności Kościoła w mass mediach, które dzisiaj odgrywają ogromną rolę, jednoczą ludzkość i czyni z niej „światową wioskę”. Środki te osiągnęły takie znaczenie, że dla wielu są głównym narzędziem informacyjnym i formacyjnym, przewodnikiem i natchnieniem w zachowaniach indywidualnych, rodzinnych i społecznych. Na tym pierwszym współczesnym areopagu nie może zabraknąć przekazu Ewangelii Jezusa Chrystusa.
Downloads
Bibliografia
Jan Paweł II, Encyklika „Redemptoris missio” o stałej aktualności posłania misyjnego, Watykan 1990.
Augustyn z Hippony, Wyznania, tłum. Z. Kubiak, Warszawa 1987.
Bossuyt Ph., Radermakers J., Rencontre de l’incroyant et inculturation. Paul à Athénes (Ac 17, 16–34), „Nouvelle Revue Théologique”, 117(1995), s. 19–43.
Dupont J., Le discours à l’Aréopage (Ac 17, 22–31). Lieu de rencontre entre christianisme et hellénisme, w: J. Dupont, Nouvelles études sur les Actes des Apôtres, Paris 1984, s. 380–423.
Fattal M., Saint Paul face aux philosophes épicuriens et stoïciens, Paris 2010.
Festugière A.J., Saint Paul à Athénes, w: A.J. Festugière, L’Enfant d’Agrigente, Paris 2006, s. 121–132.
Górski T., Agnostos Theos, „Ruch Biblijny i Liturgiczny”, 1(1953), s. 154–159.
Imbach R., Prédicateur philosophe – Philosophe prédicateur. Observations sur le discours de saint Paul à l’Aréopage et sa réception chez Augustin, Érasme et Thomas d’Aquin, „Revue des sciences philosophiques et théologiques”, 98(2014), nr 3, s. 413–441.
Lausberg H., Retoryka literacka. Podstawy wiedzy o literaturze, przeł. i oprac. A. Gorzkowski, Bydgoszcz 2002.
Norden E., Agnostos Theos, Untersuchungen zur Formengeschichte religiöser Rede, Leipzig – Berlin 1913.
Panuś K., «To paint the world with the colours of hope». Theological reflections, „Analecta Cracoviensia”, 40(2008), s. 285–296.
Saint-Exupéry A. de, Le Petit Prince, Bourges 1989.
Santos E.M., Comunicazione: Documenti ecclesiali, w: Dizionario di Omiletica, a cura di M. Sodi – A.M. Triacca, Torino – Bergamo 1998, s. 283–292.
Stegemann E., Paulus, die antike Philosophie und Immanuel Kant, w: Paulus unter den Philosophen, red. Ch. Strecker, J. Valentin, Stuttgart 2013, s. 30–47.
Ziomek J., Retoryka opisowa, Wrocław 1990.
Opublikowane
Jak cytować
Oznaczenie wydania
Dział
