Jesień życia – wieńczący okres egzystencji człowieka
DOI:
https://doi.org/10.52404/ttnwloc.stwl.23.21Słowa kluczowe:
cywilizacja młodych, działalność seniorów, duszpasterstwo ludzi starszych, eutanazja, jesień życia, kultura odrzucenia, kultura życia, starośćAbstrakt
Problem spojrzenia na sprawy okresu ludzkiej starości, właściwej ich oceny, a zwłaszcza ustosunkowania się do człowieka starzejącego się, staje się obecnie coraz bardziej nabrzmiały, nawet bolesny. W dzisiejszym społeczeństwie, określanym często jako „cywilizacja młodych”, jest prawie brak miejsca dla człowieka w podeszłym wieku, rzekomo tylko obciążającego społeczeństwo.
W niniejszym artykule jest zawarta próba innego, pozytywnego spojrzenia na starość człowieka, jego jesień życia. Najpierw zostało przedstawione samo pojęcie starości. Następnie odpowiedź na pytanie: dlaczego starość jest tak ważna i cenna dla człowieka? Ostatni zaś punkt ukazuje konieczność troski o ludzi starszych dzisiaj. Jest tutaj także poruszona niezwykle aktualna sprawa duszpasterstwa osób starszych w parafii.
Downloads
Bibliografia
Andrzejewski R., Nieprzemijająca wartość Cycerońskiego traktatu „O starości”, AtK, 90(1978), s. 222–225.
Andrzejewski R., Otium cum dignitate. Refleksje nad godnym stylem życia księży emerytów, StWł, 5(2002), s. 21–39.
Chauchard P. i J., Starzeć się we dwoje, Warszawa 1977.
Czachorowski M., Spisek przeciw starości?, AtK, 172(2019), s. 499–513.
Cyceron M.T., Katon Starszy o starości, tłum. Z. Zakrzewska, Warszawa 1995.
Dudek W., Wieczór życia – szczytowy okres życia ludzkiego, AtK, 90(1978), s. 171–182.
Elżanowska H., Portret psychologiczny osób starszych, AtK, 173(2019), s. 35–42.
Franciszek, pap., Korzenie i pamięć społeczeństwa. Przemówienie podczas audiencji dla członków włoskich organizacji seniorów, 15 X 2016, OsRomPol, 37(2016), nr 11, s. 22–24.
Franciszek, pap., Ludzie starsi to my. Audiencja generalna, 4 III 2015, OsRomPol, 36(2015), nr 3–4, s. 39–40.
Franciszek, pap., Starość nie jest chorobą. Przemówienie do uczestników międzynarodowego kongresu poświęconego duszpasterstwu osób w podeszłym wieku, OsRomPol, 41(2020), nr 2–3, s.17–18.
Jan Paweł II, Bo tu jest twoje życie i długie trwanie twego pobytu na ziemi. Orędzie na Wielki Post 2005, 8 IX 2004, OsRomPol, 26(2005), nr 3, s. 5–7.
Jan Paweł II, List [...] do moich braci i sióstr – ludzi w podeszłym wieku, 1 X 1999.
Klucznik R., Z problematyki starzejącego się mężczyzny, AtK, 90(1978), s. 231–241.
Kucharczak F., Seniorzy to przyszłość, „Gość Niedzielny”, 2020, nr 7(16 II), s. 17–19.
Leclercq J., Radość zmierzchu, tłum. E. Burska, Warszawa 1978.
Olszewski H., Starość i starzenie się, w: Encyklopedia psychologii, red. W. Szewczuk, Warszawa 1998, s. 855–858.
Przybyłowski J., Osoby starsze w rodzinie, AtK, 173(2019), s. 43–53.
Przygoda W., Duszpasterstwo ludzi w podeszłym wieku w parafii, AtK, 173(2019), s. 54–62.
Przygoda W., Starych duszpasterstwo, w: EK, t. 18, Lublin 2013, kol. 868.
Rumun A., Z problematyki duszpasterstwa ludzi starszych, AtK, 90(1978), s. 252–262.
Rynio A., Przesłanie świętego Jana Pawła II kierowane do osób „w podeszłym wieku”, AtK, 172(2019), s. 484–499.
Wistuba H., Starość – jak na nią patrzeć?, AtK, 90(1978), s. 211–221.
Wiśniewska-Roszkowska K., Ludzie starzy we współczesnym społeczeństwie, AtK, 90(1978), s. 197–210.
Pobrania
Opublikowane
Jak cytować
Oznaczenie wydania
Dział
