Obowiązek okazywania szacunku i posłuszeństwa papieżowi i własnemu ordynariuszowi przez duchownych

Abstrakt

Opracowanie ukazało naturę, źródło, fundament, istotę i cel posłuszeństwa osób duchownych papieżowi i własnemu ordynariuszowi w Kościele w aspekcie teologiczno-kanonicznym. Wskazało, że obowiązek uznania zwierzchnictwa kościelnego polegającego na chrześcijańskim posłuszeństwie i praktykowaniu cnoty posłuszeństwa uznających wartości nadprzyrodzone, wynika z hierarchicznej struktury Kościoła ustanowionej przez Chrystusa. Jest to posłuszeństwo Bogu, biskupowi Rzymu i własnemu ordynariuszowi. Posłuszeństwo wpisane jest w rzeczywistość ludzką i sakramentalną duchownego, a jego wypełniania i praktykowania oczekuje się od niego ze względu na dobro i misję Kościoła, którym jest zbawienie ludzi.

Fundamentem posłuszeństwa duchownych jest pochodzenie i autorytet władzy kościelnej wynikający z hierarchicznej struktury Kościoła. Autorytet przełożonych jest jednak nie tyle prawem rozkazywania, ale obowiązkiem przekazywania poleceń otrzymanych od Boga. Duchowny więc, który wypełnia obowiązek posłuszeństwa, powinien traktować papieża i własnego ordynariusza jako pośredników i w ich urzędach widzieć wolę Boga oraz przyjmować ją ze zrozumieniem i akceptacją. Sensem i celem władzy w Kościele jest wykorzystanie tego, co daje sakrament kapłaństwa łącznie z misją kanoniczną, przy koniecznym udziale pełnej, świadomej i aktywnie pojętej łączności duchownego z papieżem i własnym ordynariuszem, która w praktyce wyraża się w wypełnianiu obowiązku kanonicznego posłuszeństwa.

Posłuszeństwo kanoniczne duchownych różni się od posłuszeństwa wiernych świeckich oraz od posłuszeństwa osób zakonnych. Jest ono bowiem ograniczone do spraw objętych przepisami kanonicznego prawa powszechnego i prawa partykularnego, a co za tym idzie, nie rozciąga się na życie osobiste duchownego. Musi ono być przeżywane przez duchownego w duchu wiary i wolności. Nie polega tylko na pasywnym poddaniu się woli papieża i własnego ordynariusza, ale na aktywnym zjednoczeniu własnej woli z wolą przełożonego w przestrzeni kanoniczno-duszpasterskiej. Sankcje karne wiążące się z nieposłuszeństwem zarządzeniom władzy kościelnej potwierdzają wagę i doniosłość obowiązku posłuszeństwa duchownych.